Sinterklaas kwam op scouting

De eerste zaterdag in december.

Al sinds jaar en dag een feestje, want dan komt Sinterklaas op scouting. 

Vanaf mijn derde loop ik al rond bij dit scoutinggebouw. Eerst om mijn broer te brengen en op te halen. En toen ik zes was mocht ik zelf. Of Sinterklaas toen ook kwam weet ik eigenlijk niet meer.

Vele jaren later werd ik leiding en zat ik ook ieder jaar weer in de sinterklaascommissie. De Sint van toen is er nu ook altijd nog. 

Dus als ik nu mijn kinderen breng op deze zaterdag, blijf ik altijd even kijken. De fijne vertrouwde stem van deze Sint, die vroeger mijn leiding was, klinkt nog altijd lief. En hoe hij nu mijn kinderen de aandacht geeft, als hij vroeger bij mij deed, maakt het helemaal nostalgisch.

Ik voelde me als kind al speciaal toen ik eenmaal wist van het geheim. En nu leef ik me zo weer in als ik zijn prachtige pak zie en zijn maffe Pieten erbij.

Mooi feest.

Voor een klasgenootje maakte de grote kleine dit jaar voor het eerst een surprise. Hij houd van voetbal, dus maakten wij voetbal, maar dan net even anders, met een rond veld en 3 goals en ietwat vreemde spelers.

Zo mooi om te zien hoe de kinderen hoopvol wachten in het bos op Sinterklaas, die op scouting altijd op een vreemde manier aankomen, want ja deze Sint is bang voor paarden... Ssst, niet doorvertellen he. Hij kwam al eens met een bokkenkar en met een rijdend bed, ook kwam hij eens op een vliegend tapijt en dit jaar kwam hij met de brandweer. De Pieten kwamen het kampvuur blussen... Die Pieten weten nog niet veel van scouting, maar zo kon de Sint wel komen, want het paard was ziek.

Tot volgend jaar SinterAsse.