Dit moet geen verwijtend verhaaltje worden, maar er was iemand zo dom om het kuikentje zonder deugdelijk afgesloten hokje ver achter in de tuin te zetten zonder toezicht.
En toen was er een kuikenvriendje wat na het eten naar haar vriendje rende en gillend en huilend terug kwam rennen, Piepje is weg!
We hebben een uur gezocht in alle buurtuinen, het schoolplein, de begraafplaats en alles wat rondom ons is.... Ik hoor echt nergens gepiep en ik kan de hond niet recht aankijken...
Lide Piep gaat de nacht niet halen. Veel te koud. Veel te veel nare dieren.
Balen, ik schreef vandaag nog naar mijn zus dat het kuikentje zo blij en levendig en lief is....
2 opmerkingen:
Och....nee toch!!!
Arme Piep en arme jullie, sterkte samen.
He wat sneu, misschien gebeurt er nog een wondertje. XX Esther
Een reactie posten