Een weekje ik-dingen doen!

Maandagavond ging ik naar mijn zus. We sturen elkaar dan eerst een bericht en vragen dan: 'Uga?'
En dan antwoord ik: 'Balooga'. Want het begon in het begin met de vraag: ' Uga Balooga, wil je met me zussen in de Stuga?
Zij bouwden hun schuur om tot Stuga, zoals de huisjes in Zweden. Een klein logeerkamertje met keukentje, oude spulletjes een slaapbank, tafeltje en knussigheid. Vaak knutselen we dan of kleuren we mandala's. En natuurlijk kletsen, kletsen en nog meer kletsen!
En een volgende keer draaien we het om en komt zij bij mij in de Hollandse stee, dat is mijn hoekje op de zolder van de grote schuur.

Dinsdagavond ging man overwerken, de meisjes waren moe en ik bracht ze iets eerder naar bed en zo kon ik lekker een kaarsje aan doen en bezig gaan met sinterklaas voorbereiden.

Woensdag belde ik een vriendin of ze zin had om mee te gaan naar de kringloop. Toen ik bij haar kwam, stond ze al klaar in de tuin! Gezellig, ik kocht er een doos waxines zonder lont en bakje. In een aantal blikken gaan we het smelten. Dan een paar verschillende wascokrijtjes erbij en kaarsen maken.

Donderdag deed ik dan toch maar wel wat huishouddingen. Zo kon ik 's avonds met een gerust hart naar een klein bioscoopje waar ik vroeger vaak kwam. Samen met een vriendin die ik al vanaf mijn dertiende ken, gingen we naar de film Becoming Astrid. Trots als een pauw zat ik daar met de naam van mijn oudste dochter op mijn pols(zij heet Pippi), te kijken naar het jonge leven van Astrid. Ik vond het een indrukwekkende film. Ik kende het verhaal al omdat ik in Zweden in het museum was geweest, maar zo verfilmd was het echt wel prachtig.
Hoe zij als 16 jarig meisje naar een dansavond ging en niet op de stoel wachtte tot een jongen haar uitkoos, maar zij zelf gewoon lekker met haar twee vlechten en ruitjesjurk de vloer leeg danste en sprong, vervolgens te laat naar huis ging, samen met haar broer en in het bos van Smaland toch echt even GODMORGAN SOCKERDRICKA moest schreeuwen. (Twee Zweeedse woorden die ze zelf bedacht naar aanleiding van de preek van de dominee op zondag.)
De film ging ook voornamelijk over de mannen in haar leven en vooral over haar zoon Lasse. Wat veel emotie met zich mee bracht, geen makkelijke tijd om een buitenechtelijk kind te krijgen op zo'n jonge leeftijd. Maar zo prachtig om te zien hoe zij wat jaren daarna zo heerlijk door het bos huppelt met hem en bloemetjes plukt, zoals zij zelf als kind ook zo van genoten had tussen de rode huisjes.

Ik ging veel te laat naar bed en het verhaal droomde nog hele verhalen verder in mijn hoofd. Ik ben dol op Astrid Lindgren en haar verhalen!

En vandaag vrijdag? Opstaan, zandjes uit mijn ogen wrijven, telefoontjes krijgen met goed nieuws en wat rondkeutelen. Om vervolgens morgen lekker te gaan niksen met weer een vriendin in het thermaalbad in Arcen.

Ik geloof dat ik hartstikke tevreden ben!