Poe wat een storm was dat, zo wonend onder een zestig jaar oude kastanje. Is dat best spannend, maar ja ik hou van die boom dus ik ga niet klagen bij de gemeente.... Toch de storm had ook een gelukje!
Ik zag dat er bij een mooie boom met besjes helaas een tak afgebroken was. Nu die toch afgebroken was kon ik er mooi wat takken van mee naar huis nemen. En heb ik het huis en de tuin ermee versierd.
Dat doet me denken aan toen bij mijn zus op school een hele grote bloesemtak in de hal stond en men er schande van sprak. Maar ook die tak was van de boom gewaaid. Zo had iedereen er nog plezier van.
De grote kleine zei gisteren: 'Mama hoe kom je aan die mooie bloemtakken?'
Ze genoot ervan tijdens het eten.
Fijn zo'n gezellig hoekje van op de kop getikte dingen:
Pluimen gekregen van een buurtoma die ze bij iemand gered had van de sloop (de tuin moest daar anders),
de kalebassen vaan een heel vriendelijke mevrouw met een paradijs vol bloemen, zomaar gekregen omdat we haar bloementuin bewonderden, de pannen van mijn moeder en de rommelmarkt, de boomstammetjes van iemand in de buurt die een oude wilg kortwiekte, de druiventakken van mijn ouders omdat mijn moeder zeker wist dat ik dat mooi zou vinden en de stenen die ik al jaren bewaard heb en steeds weer een andere leuke plek krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten