Avondwandeling bij het kasteel.

Gisteravond ging ik met een vriendin naar het kasteel bij ons aan de overkant. We wandelden daar heerlijk in het bos. We zagen allemaal kabouterholletjes in de bomen en het leek wel Zweden maar dan dichtbij! Ook liepen we door een heerlijk geurende poort van bloeiende azalea's. Een grappig toeval dat ik een rok met oranje bloemen droeg en tussen de geel oranje bloemen doorliep! Oh en die geur!!!!! Ik zou ze zo willen opeten.

Daarna een prachtig uitzicht op de sluis en in de verte de kerk waar ik naast woon. Het was zo helder en mooi! We zagen honden dartelen en mensen in het gras vertoeven.

We liepen daarna nog een stuk door het weilandterug richting kasteel. Ik baalde al de hele wandeling dat ik geen camera bij me had, want ik zag zoveel moois. Ook een slakje in een mosselschelp. Daar word ik blij van.

Toen we het dijkje weer opliepen zagen we twee mensen een hond dragen, dat was vreemd, maar we keken er verder niet naar en wij stonden nog even stil en keken naar de zon. Maar even later kwamen we hen weer tegen zagen we de hond op de grond liggen. Het voelde raar. En dat klopte ook. Even daar voor hadden we de hond nog vrolijk zien ronddartelen en nu was hij dood...

Een jonge hond met jonge mensen, hij zwom heerlijk en liep zo lekker rond en ineens hoorden ze hem vallen en was hij dood. Zo stil, zo verdrietig deze jonge mensen. Alsof het hun kind was. De hond was erg zwaar nu en op een gegeven moment liep het meisje verder en haalde een doek, we droegen hem samen verder naar de auto. Iemand anders die ook langs kwam en hoorde wat er gebeurd was, legde een bosje fluitekruid op de doek. Dat was mooi. Inmiddels waren er goede vrienden van hen gekomen en gingen wij weg. 

Een mooie maar rare avond.